-
1 προς-κάθ-ισις
προς-κάθ-ισις, ἡ, das Dabeisitzen, Plut. de superst. 3.
-
2 προς-οικο-δομέω
προς-οικο-δομέω, dazu, dabei anbauen; Plat. Tim. 69 c; Thuc. 2, 76. 6, 54; auch übertr., πάϑη μεγάλα τῇ λύπῃ, Plut. de superst. 7.
-
3 προ-κάθ-ισις
προ-κάθ-ισις, ἡ, das Vorsitzen, öffentliches Sitzen, ἐπὶ ϑρόνου βασιλικοῠ, Ios. Bei Plut. superst. 3 v. l. προςκ.
-
4 περι-στατικός
περι-στατικός, ή, όν, den Umstand, die Umstände betreffend, περιστατικὰ πράγματα, = περιστάσεις, Plut. de superst. 8. – Aber οἱ περιστατικοί, bei Galen., = geschäftige Menschen.
-
5 περι-τυμπανίζω
περι-τυμπανίζω, mit dem τύμπανον umtönen u. betäuben, τὰς τίγρεις φασὶ περιτυμπανιζομένας ἐκμαίνεσϑαι, Plut. conj. praec. p. 426, vgl. de superst. 5.
-
6 περι-δρομή
περι-δρομή, ἡ, das Herumlaufen, der Umlauf; διῆλϑον ἑπτὰ περιδρομὰς ἐτῶν, Eur. Hel. 782; Plut. de superst. 11 u. öfter u. a. Sp.; auch Umgehung, Ueberlistung, Memnon. 8.
-
7 περι-μάσσω
περι-μάσσω, att. - ττω, ringsum abwaschen oder reinigen, Plut. de superst. 3 u. a. Sp., von magischen Reinigungen.
-
8 πεδήτης
πεδήτης, ὁ, der Gefesselte, Gefangene; Plut. superst. 3; Luc. Cronosol. 10.
-
9 πολυ-πάθεια
πολυ-πάθεια, ἡ, vieles od. vielfaches Leiden, vielfach verschiedene Art, wie Einer durch äußere Eindrücke berührt, bewegt wird, Plut. de superst. 6 u. a. Sp., im Ggstz von ἀπάϑεια.
-
10 πολυ-φάνταστος
πολυ-φάνταστος, von od. mit vielen Erscheinungen, σκότος, Plut. superst. 4.
-
11 πήλωσις
πήλωσις, ἡ, das sich im Kothe wälzen, Plut. de superst. 3.
-
12 σπαθάω
σπαθάω, den Zettel oo. Einschlag beim Weben mit der σπάϑη schlagen, Philyll. bei Poll. 10, 126; Schol. Ar. Nubb. 54. 56; – übtr., verzetteln, vergeuden; Ar. a. a. O.; τὰ χρήματα, Plut. Pericl. 14; πάντα τὰ τῶν ἀνϑρώπων συγκεχυμένως καὶ ἀκρίτως φέρεται καὶ σπαϑᾶται, Superst. 7, vgl. Alciphr. 3, 34. 65; schlemmen, prassen, viel, übermäßig essen, σπαϑήσεις δὶς ἢ τρὶς τῆς ἡμέ-ρας, du wirst dich des Tages zwei- od. dreimal voll essen, Luc. Luct. 17, v. l. δυσπαϑήσεις; – anzetteln, einfädeln, anstiften, διὰ ταῠτ' ἐσπαϑᾶτο ταῠτα, Dem. 19, 43; – σπαϑᾶν φυτά, Gewächse beschneiden, und sie dadurch kleiner machen, Jac. Philostr. imagg. p. 496.
-
13 τάρβος
τάρβος, εος, τό, Schrecken, Furcht; μηδέ τί οἱ ϑάνατος μελέτω φρεσί, μηδέ τι τάρβος, Il. 24, 152. 181; Aesch. Spt. 271; περίφοβόν μ' ἔχει τάρβος, Suppl. 736, u. öfter; ἔχεις τι ϑάρσος τοῠδε τοῠ τάρβους πέρι; Soph. El. 404; οὕτω δὲ τάρβους ἐς φόβον τ' ἀφικόμην, Eur. Phoen. 361. Vgl. noch über die Ableitung Plut. de superst. 3.
-
14 φωλεός
φωλεός, ὁ, Nic. auch φωλειός, bei Dichtern mit dem heterogenen plur. τὰ φωλεά, Schlupfwinkel, Lager, Höhle, bes. wilder Thiere, in welchen sie ihren Winterschlaf halten; Plut. de superst. 8; N. T.; – überh. ein Loch, ein verborgener Winkel. – Bei den Ioniern ein Schulhaus, Poll. 4, 19. 9, 41; überh. ein Versammlungsort.
-
15 γόνιμος
γόνιμος, ον, auch γονίμη, 1) zum Zeugen geschickt, zeugungskräftig, μέλεα Eur. El. 1209; φλέψ, Zeugungsglied, Alc. 8 (VI, 218); ἡλικία Hippocr.; φύσις Plat. Legg. VIII, 839 a; ἄτεκνοι καὶ γόνιμοι γυναῖκες Arist. Probl. 4, 2; γόνιμα ᾠά stehen den ὑπηνέμια entgegen, gen. anim. 2, 5; übh. fruchtbar, γύαι poet. bei Plat. Ep. I, 310; ποιητής, schöpferisch, genial, Ar. Ran. 96; τινός, z. B. νέφος ὕδατος γόνιμον Arist. mund. 4; ἡ γῆ πολλῶν ϑηρίων γ. Ael. H. A. 7, 5; so oft übertr. Plut., z. B. ἡ γόνιμος ἁπάσης ἡδονῆς ἀκολασία de superst. 1. – 2) ἔμβρυον, παιδίον, ein zur Geburt reifes Kind, vollkommen ausgewachsen, Arist. H. A. 7, 4, 5. 6. – 3) ἡμέρα, μήν, ἔτος, ungerader Tag, Hippocr., an denen sich die Krankheiten zu entscheiden pflegen; dah. übertr., kritisch, entscheidend, Ggstz ἄγονος. – 4) wie γνήσιος, ächt, wirklich, γόνιμον καὶ ἀληϑές, Ggstz εἴδωλον καὶ ψεῠδος, Plat. Theaet. 150 c; vgl. Rep. II, 367 d.
-
16 κατα-βορβόρωσις
κατα-βορβόρωσις, ἡ, Beschmutzung mit Koth, neben πήλωσις Plut. de superst. 3.
-
17 κηρο-πλάστης
κηρο-πλάστης, ὁ, der Wachsbildner, Wachsbossirer; Plat. Tim. 47 c; Plut. de superst. 6.
-
18 γοητεία
γοητεία, ἡ, Zauberei, Gaukelei, Betrügerei; Plat. Conv. 202 e ἐπῳδὰς καὶ μαντείαν πᾶσαν καὶ γ., vgl. Legg. XI, 932; καὶ μαγεῖαι Plut. superst. 12; vom Redner Din. 1, 66. Nach VLL. ἐπὶ τῷ ἀνάγειν νεκρὸν δι' ἐπικλήσεως, ὅϑεν εἴρηται ἀπὸ τῶν γόων καὶ τῶν ϑρήνων τῶν περὶ τοὺς τάφους γενομένων, letztes schwerlich richtig, vgl. μαγεία u. φαρμακεία. Auch Sp., meist in bösem Sinne; καὶ ἀπάτη Pol. 4, 20, 5; vgl. 15, 17, 2; = ἀπάτη καὶ ψευδολογία Luc. Nigr. 15; ἡ τῆς φύσεως γ., wo der Mensch nicht mit klarem Bewußtsein handelt, Plotin. in Villois. Anecd. II p. 236; in gutem Sinne, Zauberer, nach Plut. sol. anim. 3 p. 143 ἡδονῆς τῷ μὲν δι' ὤτων ὄνομα κήλησίς ἐστι, τῷ δὲ δι' ὀμμάτων γοητεία.
-
19 κάρτα
κάρτα (vgl. κάρτος), stark, sehr, bes. ion. u. poet.; δοκοῦντας εἶναι κάρτα πρευμενεῖς μοι Aesch. Ag. 814; μολόντα δ' αὐτὸν κάρτα τιμαλφεῖ λεώς Eum. 15; δεῖ κάρτα ϑύειν Suppl. 445; vgl. ἦ κάρτα unter ἦ; καὶ κάρτα, bejahend, allerdings, ja wohl; κάρτα μαίνομαι Soph. Tr. 446; κάρτ' ἂν εὐτυχεῖν δοκῶ Ai. 257; εἰ καὶ μακρὰ κάρτ' ἐστίν Tr. 1208; κάρτα προςχωρεῖν πόλει Eur. Med. 222; ἥδομαι Her. 1, 27; ϑεραπεύειν, im Ggstz von μετρίως, 3, 80. 6, 125; καὶ τὸ κάρτα, im höchsten Grade, 6, 52. 8, 27 u. Hippocr. Seltener bei den Komikern, wie Ar. Ach. 518 Av. 342, u. in attischer Prosa; Plat. nur Tim. 25 d als v. l., πηλοῦ κάρτα βαϑέος für die vulg. καταβραχέος. Von Sp. Luc. calumn. 3 Plut. de superst. 10.
-
20 κνῆσις
κνῆσις, ἡ, das Kratzen, Reiben, der Kitzel; καὶ τρίψις Plat. Phil. 46 d; ταῖς τῶν κνήσεων ἡδοναῖς 51 d; Sp., ὤτων Plut. superst. 5.
См. также в других словарях:
superst — superstadj amweitestenüberlegen.Superlativvon»⇨super1«.1955ff,halbwundsportl … Wörterbuch der deutschen Umgangssprache
Hahn [3] — Hahn, 1) Sim. Fr., geb. 1692 in Klosterbergen, wurde 1717 Professor der Geschichte zu Helmstädt, 1727 Historiograph u. Bibliothekar in Hannover u. st. daselbst 1729; er schr.: Deutsche Staats , Reichs u. Kaiserhistorie, Halle 1721–1724; Collectio … Pierer's Universal-Lexikon
ПЛУТАРХ ИЗ ХЕРОНЕИ — ПЛУТАРХ ИЗ ХЕРОНЕИ (Πλούταρχος ὁ Χαιρονεύς) (ок. 45, Херонея в Беотии ок. 127 н. э., там же), греческий философ платоник, политик, историк, священнослужитель. Был слушателем платоника Аммония в Афинах в 66 н. э. (год посещения Афин имп.… … Античная философия
loup-garou — (lou ga rou) s. m. 1° Homme qui, au dire des gens superstitieux, erre la nuit transformé en loup. • Faire en dépit du loup garou Trois tours à l entour des murailles, SCARR. Virg. 1. • Car enfin il en est qui, pendant tout un mois, Comme… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
papiste — (pa pi st ) s. m. Nom que les protestants donnent aux catholiques romains. • Il fondait un hôpital pour les vieillards dans sa province ; on lui demandait si c était pour des papistes, des luthériens, des presbytériens, des quakers, des… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
patenôtre — (pa te nô tr ) s. f. 1° Il se dit des premières prières qu on apprend aux enfants, et surtout du Pater. La patenôtre commence par ces mots : Notre père.... 2° Toute autre espèce de prières chrétiennes. Dire sa patenôtre ou ses patenôtres.… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
veiller — (vè llé, ll mouillées, et non vè yé) v. n. 1° S abstenir de dormir pendant le temps destiné au sommeil. Veiller très tard. • Toute la nature sommeille ; Mais non, j ai tort, je m aperçoi Que, dans ce beau lit où je veille, Mes puces veillent… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
vénérer — (vé né ré. La syllabe né prend un accent grave quand la syllabe qui suit est muette : je vénère, excepté au futur et au conditionnel : je vénérerai, je vénérerais) v. a. 1° Avoir de la vénération pour. Il est vénéré de tout le monde. Je vous… … Dictionnaire de la Langue Française d'Émile Littré
AGAVE — Cadmi et Hermiones filia, Echioni Thebano nupsit, ex quo Pentheum filium suscepit, qui cum abstemius esset, ac propterea Bacchi sacra despicaretur, ab ipsa matre, reliquisque Maenadibus, inter Bacchanalia, iam Rex Thebarum, membratim discerptus… … Hofmann J. Lexicon universale
FULGOR — cum Populonia, a Romanis cultus, ne populationes et fulgura fierent, memorantur Augustin. de Civ. Dei l. 6. c. 10. et Senec. l. de Superst. Idem cum fulgure alias, Plin. nempe cum fulgor ἀςτραπὴ Graecis, at cum iisdem ςέλας dicitur, longe aliud… … Hofmann J. Lexicon universale